شاخص های گفتمانی با موضوع: تبیین شرایط اجتماعی"پیشرفت و عدالت"

بسم الله الرحمن الرحیم

در دهه‍ی عدالت و پیشرفت[1]، دهه‍ای که می خواهیم این موضوع را به گفتمان ملی تبدیل کنیم[2] باید در آن پیشرفت چشم‍گیر و عدالت محسوس[3] داشته باشیم. فراوانند نخبگانی که گمان می‍کنند پیشرفت کشور لزوما باید از طریق توسعه[4] و الگوهای غربی صورت پذیرد و مادامی که در دام این طلسم گرفتار هستند[5] و تاکید بر به «توسعه» می‍کنند نمی‍توانند اصلح باشند.

---

[1] ^{- بیانات در جمع مردم و کارکنان صنعت نفت عسلویه‌1390/01/08}

^{این دهه براى ما دهه‌ى پیشرفت و عدالت است. پیشرفت منهاى عدالت، از نظر اسلام اصلاً پیشرفت نیست.}

[2] ^{- بیانات در دیدار استادان و دانشجویان کردستان ‌27/02/1388}

_{ما مى‏خواهیم مسئله‏ى پیشرفت و عدالت، در دهه‏ى چهارم به یک گفتمان ملى تبدیل بشود. همه باید آن را بخواهیم؛ تا نخواهیم، طراحى و برنامه‏ریزى و عملیات تحقق پیدا نخواهد کرد و به هدف هم نخواهیم رسید}

[3] ^{- خطبه‌های نماز جمعه تهران1387/06/30}

^{به توفیق الهى، به‌اذن‌الله تعالى باید دهه‌ى چهارم این انقلاب...  دهه‌ى «عدالت و پیشرفت توأمان» باشد؛ یعنى پیشرفت چشمگیر و عدالت محسوس در سطح کشور. برنامه‌ها را باید اینجور تنظیم کرد. و این، ملت و کشور ما را آسیب‌ناپذیر میکند}

[4] ^{- بیانات در نخستین نشست اندیشه‌های راهبردی1389/09/10}

^{کلمه‌ى «پیشرفت» را ما با دقت انتخاب کردیم؛ تعمداً نخواستیم کلمه‌ى«توسعه» را به کار ببریم. علت این است که کلمه‌ى توسعه، یک بار ارزشى و معنائى دارد؛ التزاماتى با خودش همراه دارد که احیاناً ما با آن التزامات همراه نیستیم، موافق نیستیم.}

[5] ^{- بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاه فردوسى مشهد1386/02/25}

^{ما حالا باید براى شکستن این طلسم فکر کنیم؛ کدام طلسم؟ این طلسم که کسى تصور کند که پیشرفت کشور باید لزوماً با الگوهاى غربى انجام بگیرد. این وضعیت کاملاً خطرناکى براى کشور است. الگوهاى غربى با شرائط خودشان، با مبانى ذهنى خودشان، با اصول خودشان شکل پیدا کرده؛ بعلاوه ناموفق بوده. بنده به طور قاطع این را میگویم: الگوى پیشرفت غربى، یک الگوى ناموفق است. درست است که به قدرت رسیده‏اند، به ثروت رسیده‏اند؛ اما بشریت را دچار فاجعه کرده‏اند.}